چکیده
در ادبیات حقوقی ما، مطالبه خسارت معنوی در قلمرو مسئولیت قهری مورد مطالعه قرار گرفته و به دلایلی نامعلوم، جبران آن در حوزه مسئولیت قراردادی چندان واکاوی نشده است. تحقیق حاضر نشان می دهد که جبران زیان های روحی و روانی ناشی از نقض قرارداد، از اهمیت لازم برخوردار است و با مطالعه تطبیقی می-توان دیدگاه های جدیدی را در حقوق داخلی مطرح نمود.
تدوین مقرراتی در باب لزوم جبران خسارت روحی و روانی ناشی از نقض قرارداد، در اسناد مهم بین المللی مانند «UPICC» و «PECL» نیز نشان از ضرورت رعایت همه جانبه کرامت معنوی انسان دارد. نتایج تحقیق نشان می دهد که جبران خسارت معنوی در بسیاری از قراردادها تحت شرایط خاص، مورد تأیید رویه قضایی کشورهای مورد مطالعه قرار گرفته است.